Kobiety pokazujące nogi nie powinny się dziwić nieprzyjemnym zaczepkom

Rok 1964. Rosjanka zostaje pierwszą kobietą w kosmosie. Sylvia Plath wydaje „Szklany klosz“. USA znosi podział rasowy. A Vogue oficjalnie daje błogosławieństwo mini spódniczce, akceptując jako ubiór możliwy do przyjęcia. To małe cudo jest dziełem brytyjskiej projektantki mody Mary Quant, którego fanką była nieprzeciętna Twiggi. Mary była bardzo przedsiębiorcza. Założyła sklep Bazaar w 1955 roku, który w ciągu dwóch lat rozrósł się do rangi dużego przedsiębiorstwa.

Ten niewielki skrawek materiału wpędzał ówczesne kobiety w nie lada kłopoty. Kobiety, które odważnie nosiły spódniczki były piętnowane. Opinia publiczna była wstrząśnięta, nazywając je dziwkami. Mini stało się sprawą polityczną, a każdy centymetr długości spódnicy budził emocje jeszcze przez długie 10 lat. A i potem mini była uważana w domach rodzinnych i szkołach za nieprzyzwoitą garderobę. Amerykańskie i brytyjskie uczennice były wyrzucane ze szkoły za ich noszenie. Dziś mini ma się dobrze. A czy w biznesie również? Dla fanek mam złą wiadomość.

Pierwsze wrażenie w biznesie jest kluczowe. A mini jest stworzona do zabawy i beztroski, dlatego w niektórych branżach nie ma mowy o ich noszeniu.

Nie raz, byłam świadkiem jak koleżanki paradowały po banku w mini tak mikroskopijnych wymiarów, że aż widać było im pończochy przy siadaniu i stringi w panterkę przy schylaniu. A świadkiem tego wszystkiego był klient, który chciał założyć lokatę czy wziąć kredyt. Jeśli chodzi o pieniądze, to wszyscy raczej chcemy, aby zajmowali się nimi profesjonaliści. A jak takiego poznać skoro nie znamy osoby, z którą rozmawiamy. Niestety nieświadomie oceniamy ją po wyglądzie. Koleżanka mogła mieć nie wiem jak wysokie IQ i kompetencje, jej strój nie wzbudzał zaufania i nie mówił nowemu klientowi, że zna się na finansach. I żeby nie było, że jestem przeciwnikiem mini. Choć sama nie noszę z uwagi na moje latynoskie uda, to pięknie się prezentują na odpowiednich figurach i w odpowiednich okolicznościach. Grunt to zachowanie równowagi i klasy. Nie wszystkie branże obrażają się na mini. Przykłady poniżej.