6 typów lidera przyszłości
Każdy biznes jest żywym organizmem, zbudowanym na kapitale ludzkim, dlatego tak fundamentalną rolę odgrywa rola przywódcy. Jest on niezbędny, ponieważ wyznacza kierunek, w którym zmierza organizacja. Wskazuje pracownikom na czym powinni się skupić, jako jednostki i jako grupa, aby w pełni zrealizować założenia firmy. Stymuluje kapitał ludzki do wypracowania najlepszych rozwiązań i przekształcanie ich w skuteczne systemy i procesy. Uwalnia potencjał innowacyjny tkwiący w każdym współpracowniku. Współcześni liderowie to osoby, dla których terminy i plany nie są najważniejsze. Są w miarę elastyczni, chronią i kreują wartości firmy, a przez to scalają zespół, bo powodują tym zmiany zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz. Dziś bycie dobrym liderem to umiejętne pomnożenia kapitału ludzkiego.
Chociaż emocje i nastrój mogą się wydawać z biznesowego punktu widzenia czymś zupełnie błahym, mają rzeczywisty wpływ na to, jak zostanie wykonana praca. Niewielki niepokój lidera może zadziałać jak sygnał, że coś wymaga większej uwagi i starannego przemyślenia. Poważny nastrój bywa ogromnie pomocny w sytuacji ryzyka, a zbytni optymizm grozi skłonnością do lekceważenia niebezpieczeństwa. Nagły wybuch gniewu może kierować uwagę na jakiś palący problem. Łagodny niepokój pomaga skoncentrowaniu się na wykonaniu zadania na czas.
Dłużej trwające zdenerwowanie może zepsuć relację lidera z przełożonymi i obniżyć jakość pracy, ponieważ zmniejsza zdolność mózgu do przetwarzania informacji i właściwego reagowania. Serdeczny śmiech czy pozytywny nastrój zwiększają sprawność neurornalną niezbędną, aby móc efektywnie pracować. Napięcia nie tylko obniżają naszą inteligencję, ale również inteligencję emocjonalną. Ludzie, którzy czują się nieszczęśliwi mają problem z odczytywaniem emocji innych, a przez co zmniejszają się umiejętności społeczne. Chyba nie potrzeba więcej argumentów za tym, jak kluczowe jest przewodzenie w organizacji. Przyjrzyjmy się zatem kilku jego rodzajom.
Część stylów przywódczych według Daniela Golemana łączy ze sobą ludzi, reszta sieje zamęt.
-
WIZJONERSKI
Jak tworzy rezonans? Pociąga ludzi ku realizacji wspólnej wizji.
Jak wpływa na atmosferę? Bardzo silnie pozytywny.
Kiedy jest korzystny? Kiedy zmiany wymagają nowej wizji albo gdy potrzebny jest wyraźny kierunek działania.
-
TRENERSKI
Jak tworzy rezonans? Łączy potrzeby pracownika z celami organizacji.
Jak wpływa na atmosferę? Bardzo pozytywny.
Kiedy jest korzystny? Kiedy trzeba pomóc pracownikowi nauczyć się nowych trwałych umiejętności aby mógł poprawić swoją efektywność.
-
AFILIACYJNY
Jak tworzy rezonans? Buduje harmonię poprzez tworzenie więzi międzyludzkich.
Jak wpływa na atmosferę? Pozytywny.
Kiedy jest korzystny? Kiedy trzeba usunąć zgrzyty w organizacji, zmobilizować do działania w trudnym dla firmy okresie albo wzmocnić poczucie więzi.
-
DEMOKRATYCZNY
Jak tworzy rezonans? Docenia wkład każdego pracownika i uzyskuje zaangażoanie poprez uczestnictwo.
Jak wpływa na atmosferę? Pozytywny.
Kiedy jest korzystny? Kiedy trzeba doprowadzić do zgody albo podjęcia do wspólnej decyzji albo uzyskać istotny wkład od pracowników.
-
STYL POGANIACZA
Jak tworzy rezonans? Wyznacza ambitne i inspirujące cele.
Jak wpływa na atmosferę? Ponieważ zwykle często stosuje się go nieumiejętnie bardzo negatywny.
Kiedy jest korzystny? W celu uzyskania bardzo dobrych wyników od chętnego do pracy i kompetentnego zespołu.
-
DYKTATORSKI
Jak tworzy rezonans? Łagodzi lęki wskazując w chwili zagrożenia jasny kierunek działania.
Jak wpływa na atmosferę? Ponieważ często stosuje się go nieumiejętnie, bardzo negatywny.
Kiedy jest korzystny? W sytuacji kryzysu w momencie zmiany kierunku albo wobec pracowników sprawiających kłopoty.
Większy repertuar atutów związanych z inteligencją emocjonalną zwiększa skuteczność lidera, ponieważ dzięki temu jest on bardziej elastyczny, żeby poradzić sobie z różnymi wyzwaniami związanymi z kierowaniem organizacją. Każdy styl jest oparty na innych kompetencjach z zakresu inteligencji emocjonalnej. Najlepsi liderzy potrafią we właściwym momencie zastosować właściwe podejście, a także w miarę potrzeby przerzucać się z jednego na drugie. Ci którym brak tej postawy mają wąski repertuar działań przywódczych, więc trzymają się kurczowo stylu niedopasowanego do danej chwili, czyli tego który znają najlepiej.
Photo by Brooke Lark on Unsplash